[:el]30/12/2015

Σύμφωνα με το νέο Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών, και αφού γίνει η διαδικασία της αποστολής συστημένης επιστολής από την τράπεζα, ο δανειολήπτης ή θα πρέπει να αποδεχθεί τους όρους της τράπεζας για ρύθμιση δανείου ή θα παραμείνει στο προηγούμενο καθεστώς, όπου ανά πάσα στιγμή μπορούσε να λάβει μια διαταγή πληρωμής.

Οι δανειολήπτες καλούνται έτσι να προσέλθουν στη τράπεζα για να ρυθμίσουν το δάνειό τους. Αν δεν προσέλθουν, η τράπεζα τους στέλνει νέα προειδοποιητική επιστολή. Αν όμως κάποιος δανειολήπτης δεν ανταποκριθεί για τον έναν ή τον άλλο λόγο, χαρακτηρίζεται «μη συνεργάσιμος» και τίθενται σε εφαρμογή οι διαδικασίες διεκδίκησης των οφειλών από την τράπεζα, ακόμη και μέσω πλειστηριασμού.

Αν ο δανειολήπτης προσέλθει για να ρυθμίσει το δάνειό του, πρέπει να δηλώσει ότι έχει και δεν έχει στην τράπεζα, σα να πρόκειται για την εφορία ή μια άλλη κρατική υπηρεσία, που οφείλει να γνωρίζει την οικονομική του κατάσταση και όχι για έναν ιδιωτικό κερδοσκοπικό οργανισμό. Πρόκειται για αυτόματη κατάργηση του ιδιωτικού απορρήτου και οικονομικό φακέλωμα που επιβάλλεται από πλευράς των τραπεζών, είτε το θέλει ο δανειολήπτης είτε όχι. Εισοδήματα, ενοίκια, τόκοι, δαπάνες διαβίωσης, η ακίνητη περιουσία, όλα τα οικονομικά του στοιχεία πρέπει να τα υποβάλλει στη τράπεζα ο δανειολήπτης.

Μετά, και πάλι η ίδια η τράπεζα, αφού εξετάσει τα οικονομικά στοιχεία του δανειολήπτη, θα κρίνει αν μπορεί να του προτείνει μια ρύθμιση και να του δώσει το πιστοποιητικό του «συνεργάσιμου δανειολήπτη». Αν όμως πρόκειται για άνεργο; Αν πρόκειται για κάποιον που έχει χαμηλό εισόδημα, τότε τι γίνεται; Απλά δεν κρίνεται ως «συνεργάσιμος» και χάνει την όποια προστασία θα μπορούσε να τύχει.
Στη περίπτωση που η τράπεζα κρίνει ότι ένας δανειολήπτης είναι «συνεργάσιμος», τότε πρέπει μέσα σε έξι μήνες να υποβάλλει τις προτάσεις της για την αντιμετώπιση της οφειλής. Σε αντίθεση με τη τράπεζα, ο δανειολήπτης από την πλευρά του έχει μόνο 15 μέρες για να απαντήσει αν αποδέχεται τη ρύθμιση ή αν έχει να αντιπροτείνει κάποιο δικό του σχέδιο. Αν το δάνειο είναι μικρομεσαίας επιχείρησης, στεγαστικό πρώτης κατοικίας ή καταναλωτικό, η πώληση αναμένεται να απελευθερωθεί υπό προϋποθέσεις μετά τις 15 Φεβρουαρίου.

Αν αποδεχθεί τη ρύθμιση, χάνει και κάθε πιθανότητα να ανακόψει μια μελλοντική διαταγή πληρωμής, εφόσον θα έχει υπογράψει νέα σύμβαση όπου θα αποδέχεται ως νόμιμες όλες τις προηγούμενες παρανομίες της τράπεζας.

Εδώ δημιουργούνται κάποιες απορίες:

• Ο κόσμος να ρυθμίσει τα  δάνεια του. Θα μπορέσει στη συνέχεια να τα αποπληρώσει ή θα «σκάσουν» πάλι, με αποτέλεσμα να βρεθεί σε πιο δύσκολη θέση, αφού δεν θα μπορεί πλέον να αμυνθεί νομικά;
• Εφόσον δεν υπάρχει κάποια βελτίωση στα οικονομικά του κόσμου, δεν γνωρίζουν όλοι ότι τα δάνεια που θα ρυθμιστούν, πολύ γρήγορα θα ξανασκάσουν;
• Τελικά, όλη αυτή η ιστορία θα οδηγήσει σε κάποια λύση ή είναι ένα τέχνασμα για να εισπράξουν οι τράπεζες όσα μπορούν τώρα και στη συνέχεια να εμφανίσουν κάτι διαφορετικό για τους υπόλοιπους;

[:]