21/05/2025

Ποια είναι τα 12 καθεστώτα του νέου πλαισίου και οι 5 μορφές ενισχύσεων που προβλέπονται

Για ένα εργαλείο στρατηγικής σημασίας, που ανταποκρίνεται στην ανάγκη του παραγωγικού μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας, έκανε λόγο ο υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος, παρουσιάζοντας τον νέο Αναπτυξιακό Νόμο στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.

«Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο, πιο παραγωγικό και πιο ανθεκτικό πρότυπο ανάπτυξης και ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος είναι πυλώνας αυτής της στρατηγικής», επεσήμανε o υπουργός Ανάπτυξης, υπογραμμίζοντας πως ο Νόμος προβλέπει επενδυτικά καθεστώτα συνολικού ύψους άνω του 1 δισ. ευρώ για την περίοδο 2025-2026, με προτεραιότητα στη μεταποίηση, τις μεγάλες επενδύσεις, την κοινωνική επιχειρηματικότητα, την εξωστρέφεια και τις παραμεθόριες και οικονομικά ασθενέστερες περιοχές της χώρας.

Συνολικά, θεσπίζονται 12 καθεστώτα ενίσχυσης, που ανταποκρίνονται στις ανάγκες σύγχρονων και περιφερειακά στοχευμένων επενδυτικών σχεδίων -από τις τεχνολογίες αιχμής μέχρι την αγροδιατροφή, τον τουρισμό, την εφοδιαστική αλυσίδα και τις αλυσίδες αξίας.

Όπως περιέγραψε ο κ. Θεοδωρικάκος, οι εγκρίσεις επενδυτικών σχεδίων θα ολοκληρώνονται εντός 90 ημερών από την υποβολή της αίτησης, μέσω ενός πλήρως ψηφιοποιημένου συστήματος αξιολόγησης, ενώ ο Νόμος περιλαμβάνει και ρήτρα υλοποίησης.

Συγκεκριμένα, τα καθεστώτα του νέου πλαισίου, είναι τα εξής:

1. Σύγχρονες τεχνολογίες

2. Πράσινη μετάβαση – Περιβαλλοντική αναβάθμιση επιχειρήσεων

3. Καθεστώς κοινωνικής επιχειρηματικότητας και χειροτεχνίας

4. Καθεστώς περιοχών ειδικής ενίσχυσης

5. Αγροδιατροφή – πρωτογενής παραγωγή και μεταποίηση γεωργικών προϊόντων – αλιεία και υδατοκαλλιέργεια

6. Μεταποίηση – Εφοδιαστική αλυσίδα

7. Επιχειρηματική εξωστρέφεια

8. Ενίσχυση τουριστικών επενδύσεων

9. Εναλλακτικές μορφές τουρισμού

10. Μεγάλες επενδύσεις

11. Ευρωπαϊκές αλυσίδες αξίας

12. Επιχειρηματικότητα 360 μοίρες.

Η στόχευση αυτή, όπως ανέφερε ο κ. Θεοδωρικάκος, αποτυπώνει τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας: την αύξηση της παραγωγικότητας, την ενίσχυση της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας και τη διεύρυνση του εξαγωγικού προσανατολισμού. «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κοινωνική πολιτική από την εξασφάλιση σταθερής δουλειάς. Αλλά αυτό απαιτεί ισχυρή παραγωγική βάση», υπογράμμισε, επισημαίνοντας πως -παρά την ενίσχυση των εξαγωγών και της βιομηχανίας- το έλλειμμα στο ισοζύγιο παραμένει υψηλό και αποτελεί «εθνικό πρόβλημα που δεν μπορεί να αγνοηθεί».

Ο ρόλος της βιομηχανίας

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στον ρόλο της ελληνικής βιομηχανίας ως βασικού και σταθερού πυλώνα για τη νέα αναπτυξιακή πορεία, ενώ παράλληλα τόνισε πως η τεχνολογία, η καινοτομία και η αξιοποίηση της εφαρμοσμένης έρευνας αποτελούν βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία νέων, ανταγωνιστικών προϊόντων και την ενίσχυση της εξωστρέφειας της ελληνικής παραγωγής.

«Η αλλαγή του παραγωγικού προτύπου είναι όρος επιβίωσης και προϋπόθεση ασφάλειας και προόδου», κατέληξε ο κ. Θεοδωρικάκος, κάνοντας λόγο για εθνική προσπάθεια για βιώσιμη ανάπτυξη με επίκεντρο τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, την κοινωνική συνοχή και τη στήριξη της ελληνικής περιφέρειας.

Τα κυριότερα σημεία του νέου αναπτυξιακού νόμου είναι τα ακόλουθα:

1. Θα διατεθεί πάνω από 1 δισ. ευρώ το 2025 και το 2026 σε επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές.

2. Δημιουργούνται 3 νέα καθεστώτα: «Σύγχρονες τεχνολογίες», «Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας και Χειροτεχνίας» και «Καθεστώς Περιοχών Ειδικής Ενίσχυσης».

3. Δημιουργείται Ταμείο Εγγυοδοσίας με συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου έως 300 εκατ. ευρώ για την παροχή δανείων ύψους 1 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ).

4. Διπλασιάζεται το ανώτατο ποσό ενίσχυσης από τα 10 στα 20 εκατ. ευρώ για μεμονωμένες επιχειρήσεις.

5. Διαμορφώνεται στα 50 εκατ. ευρώ το ανώτατο όριο ενίσχυσης για συνεργαζόμενες ή συνδεδεμένες επιχειρήσεις.

6. Αποτελέσματα σε 90 ημέρες.

7. Κατάθεση οριστικών δικαιολογητικών σε 30 ημέρες από την ανακοίνωση του οριστικού πίνακα κατάταξης.

8. Πιστοποίηση κατόπιν τακτικού ελέγχου, ύστερα από αίτηση του φορέα του επενδυτικού σχεδίου, της υλοποίησης και του ποσοστού 25% του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου της επένδυσης.

9. Θα γίνονται δεκτά αιτήματα τροποποίησης και κατά το στάδιο της πιστοποίησης του 25% της επένδυσης.

10. Προβλέπεται απένταξη σε 2 χρόνια, αν δεν έχει υλοποιηθεί το 10% της επένδυσης.

11. Εισάγεται πέναλτι επιπλέον 10% για την επιστροφή ενίσχυσης σε περίπτωση ανάκλησης της απόφασης υπαγωγής.

12. Προβλέπονται 5 είδη ενισχύσεων: φορολογική απαλλαγή, επιχορήγηση, επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing) επιδότηση του κόστους της δημιουργούμενης απασχόλησης, χρηματοδότηση επιχειρηματικού κινδύνου, για τα καθεστώτα: «Σύγχρονες Τεχνολογίες» και «Καθεστώς Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας & Χειροτεχνίας».

13. Θεσπίζονται επιπλέον δύο κατηγορίες κινήτρων: της «ταχείας αδειοδότησης» για το καθεστώς «Περιοχών Ειδικής Ενίσχυσης» και «Μεγάλες Επενδύσεις» και το κίνητρο της παροχής δανείων με την εγγύηση ή ενίσχυση του ελληνικού Δημοσίου (αναλόγως του επενδυτικού σχεδίου) από το Ταμείο «Development Law Financial Instrument Guarantee Fund» (DeLFI GF) ή εναλλακτικά από άλλο ενισχυόμενο χρηματοδοτικό εργαλείο της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας (HDB) ή για τα επενδυτικά σχέδια που έχουν λάβει απόφαση υπαγωγής στο καθεστώς ενίσχυσης «Μεγάλων Επενδύσεων», από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ).

Αναλυτικά, οι μορφές ενισχύσεων που παρέχει το νέο πλαίσιο ανάπτυξης είναι οι εξής:

1. Φορολογική απαλλαγή, η οποία συνίσταται στην απαλλαγή από την καταβολή φόρου εισοδήματος επί των πραγματοποιούμενων προ φόρου κερδών, τα οποία προκύπτουν με βάση την οικεία φορολογική νομοθεσία, από το σύνολο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης, αφαιρουμένου του φόρου του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που αναλογεί στα κέρδη που διανέμονται ή αναλαμβάνονται από τους εταίρους.

2. Επιχορήγηση, η οποία συνίσταται στη δωρεάν παροχή από το Δημόσιο χρηματικού ποσού, για την κάλυψη τμήματος των ενισχυόμενων δαπανών του επενδυτικού σχεδίου και προσδιορίζεται ως ποσοστό αυτών.

3. Επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing), η οποία συνίσταται στην κάλυψη από το Δημόσιο τμήματος των καταβαλλόμενων δόσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing), η οποία συνάπτεται για την απόκτηση καινούργιου μηχανολογικού και λοιπού εξοπλισμού, προσδιορίζεται ως ποσοστό επί της αξίας απόκτησής τους και εμπεριέχεται στις καταβαλλόμενες δόσεις.

4. Επιδότηση του κόστους της δημιουργούμενης απασχόλησης, η οποία συνίσταται στην κάλυψη από το Δημόσιο μέρους του μισθολογικού κόστους των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται και συνδέονται με το επενδυτικό σχέδιο και για τις οποίες δεν λαμβάνεται καμία άλλη κρατική ενίσχυση.

5. Χρηματοδότηση επιχειρηματικού κινδύνου, για τα καθεστώτα: «Σύγχρονες Τεχνολογίες» και «Καθεστώς Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας & Χειροτεχνίας», συνίσταται στην επιδότηση επιτοκίου δανείων μειωμένης εξασφάλισης ή των εξόδων ασφάλισης των δανείων υψηλού κινδύνου που καταβάλλονται στα πιστωτικά ιδρύματα που τα χορηγούν.

ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr